Why do we love nga ba? So we can have somebody to talk to? Someone who can be there pag gusto natin gumala? A person na pwdeng manlibre sa atin? Taong magbibitbit ng gamit mo? Alalay for short.
Eh paano kung di ka nya mahal? Would you still love him/her? Would you still continue to care for that person?
Bakit naman hindi? You didn't love that person para magkaroon ka ng alalay, magkaroon ka ng instant meal dahil libre, taong gagawa ng assignments mo or project or taong mahahatak mo if you want to go out.
If that's what you think about love, well...sorry. Ang babaw mo! Loving a person doesn't need to have a criteria na dapat maganda o gwapo, dapat mabait o understanding, kasi once you fall in love, you take the risk of accepting that person.
Kahit na maingay siya matulog, yung hilik nang hilik, kahit matakaw siya o sobrang fat na. Hindi kayo kasya pag puno ang FX, kahit na moody niya na kulang na lang sapakin mo sa inis, yung sobrang selosa, na pati barkada pinagseselosan. Bad trip diba?! And yung napakaarte, OA kung baga! O kahit ano pang things that would turn you off.
Hirap talaga magmahal, trying to be perfect kasi gusto mong magtagal. Pero hindi yung sagot sa lahat.
Accepting the real person fully. Kasi if you said mahal mo siya, you don't need to find answer kung why mo siya love, kasi lahat ng tao nagbabago. But if you accept that person, magbago man siya in the middle of your relationship, hindi ka masasaktan kasi you know that darating din yun, tsaka tanggap mo siya nang buo, mahirap gawin pero masarap subukan, dahil wala nang sasaya pa, if you let one person na mahal na mahal mo siya without asking for any return, then you can say... Wow yung pala ang "LOVE."